Stevan Aleksić

Poreklom je iz poznate slikarske porodice (deda mu je bio Nikola Aleksić, otac Dušan Aleksić i brat Ivan takođe su se bavili slikarstvom). Prve pouke o crtanju i slikanju dobio je u očevoj radionici. Slikarstvo je studirao u Minhenu, prvo u privatnoj slikarskoj školi (1895), ali je posle kraćeg vremena primljen na Akademiju (1896—1900). u klasi prof. Nikole Gizisa — Grka.

Njegovo slikarstvo predstavlja neku vrstu prelaza od akademizma ka impresionizmu. Sigurno izvedena kompozicija, živ kolorit i dopadljivo dramatično tretiranje svetla, čine glavne vrednosti njegovog crkvenog slikarstva. Iste vrednosti se mogu naći i u njegovim portretima mada je u osnovi bliži realizmu. On, donekle, slika impresionističkom tehnikom ali mu boje nisu impresionističke. Zbog pažnje koju je posvetio problemu svetla u svom slikarstvu, danas ga smatraju jednim od pokretača impresionizma.