Silvije Čiko Bonači rođen je 6. 12.1893. godine u Kaštel Kambelovcu. Školovao se na Obrtnoj školi u Splitu kod Emanuela Vidovića.
Potom odlazi u Beč gde 1913. godine upisuje Akademiju, ali je zbog rata diplomirao tek 1923. godine. U Parizu je iste godine specijalizirao slikarstvo kod Marcela Lenoira. Od 1923. radi u Splitu, zatim se 1933. seli u Beograd, gde je zaposlen kao crtač u Higijenskom zavodu i Vojnom muzeju, a od 1950. do 1954. u Zagrebu radi kao profesor crtanja.
Studije slikarstva počinje 1917. u Budimpešti, a nastavlja ga dve godine kasnije na Umjetničkoj akademiji u Zagrebu u klasi Ljube Babića. Godine 1922. odlazi u Minhen, pohađajući u isto vreme Akademiju i privatnu školu Hansa Hofmana. Vratio se u Zagreb, gde 1924. završava Akademiju. Sledeće godine odlazi u Pariz. Ivan Tabaković je bio profesor Akademije primenjenih umetnosti u Beogradu i član Srpske akademije nauka i umetnosti. Njegovi studenti sa Akademije likovnih umetnosti u Beogradu su pokretači i članovi čuvene Zadarske grupe, od kojih su mnogi nastavili svoj rad u Parizu. Dobio je „Gran pri“ za slikarstvo na međunarodnoj izložbi u Parizu 1937. godine, i zlatnu medalju na međunarodnoj izložbi keramike u Pragu 1962. godine.