Slobodan Sotirov
Slobodan Sotirov (1926-2015)
Luk
ulje na platnu
61x56cm
2000. god.
sign. da
Publikovana.
Predrag Peđa Milosavljević
Predrag Peđa Milosavljević (1908-1987)
Mostar
100x81cm
1974.
Publikovana i izlagana.
Miloš Golubović
Miloš Golubović (1888-1961)
O Autoru:
Miloš Golubović je kao veoma mlad slikar pronašao stilska polazišta u modifikovanom impresionizmu i simbolizmu koje je mogao da vidi na svojim mnogobrojnim putovanjima. Međutim, kao ratni slikar znatno se približio realizmu, ali ni tada nije bio pripadnik akademizovanog relizma već specifičnoj estetičkoj mešavini ranijih i novih slikarskih pristupa koji su jasno otkrivali njegov likovni senzibilitet sklon slobodnijem izrazu. Između dva svetska rata najpre se potpuno prepustio simbolističkoj poetici a nešto kasnije i manirizmu, posebno u portretskim i alegorijskim temama. Veoma su značajne i njegove teme manirističkih aktova u kojima je dostigao neke od zenitnih tačaka srpskog slikarstva tog perioda. Istovremeno je u paradnim portretima značajnih ličnosti pribegavao ponešto romantizovanom akademskom realizmu veoma naglašavajući vlastitu personalizovanu likovnost u karakterizaciji prikazanih likova.
Danica Antić
Danica Antić (1910-1989)
Prelja
Ulje na kartonu, 100×70 cm.
Oko 1947.
Slika se pojavljuje u dokumentarnoj emisiji:
„Iz ateljea Beogradskih slikara“
Danica Antić
RTB (Radio televizija Beograd) 1979..
Danica Antić (Beograd, 20. oktobar 1910 — Beograd, 14. januar 1989) bila je srpska slikarka kolorista, koja je svrstana između impresionizma i fovizma. Bila je član slikarske grupe „Desetoro“.
Danica Antić je rođena u Beogradu, 20. oktobra 1910. godine gde je završila osvovnu školu i gimnaziju. Od početka svog likovnog školovanja imala je za profesore naše najbolje slikare. U Drugoj ženskoj gimnaziji „Kraljica Natalija” joj je profesor bila Zora Petrović, a od 1931–1934. usavršava se u privatnoj školi našeg velikog slikara Jovana Bijelića. Studije slikarstva nastavlja na Akademiji likovne umetnosti u Beogradu, a 1938. godine prekida studije u Beogradu i odlazi u Pariz na likovne studije. Tamo provodi dve godine da bi se po izbijanju Drugog svetskog rata vratila u zemlju.
U toku rata se priključuje NOB-u i rat završava kao crtač u štabu propagandnog odeljenja Prve armije na Sremskom frontu. Po oslobođenju nastavlja studije likovne umetnosti na Akademiji likovne umetnosti u Beogradu u klasi profesora Nedeljka Gvozdenovića.
U periodu od 1952. do 1962. godine, radi kao likovni pedagog a posle 1962. pa do svoje smrti stvara kao slobodni umetnik. U toku svog rada imala je studijska putovanja po Francuskoj, Italiji, Švajcarskoj, Grčkoj, Turskoj, Engleskoj, Škotskoj i Alžiru.
Dela Danice Antić se čuvaju u javnim zbirkama: Narodnom muzeju i Muzeju savremene umetnosti u Beogradu, Spomen zbirci Pavla Beljanskog i Poklon zbirci Rajka Mamuzića u Novom Sadu ali i drugim muzejima i privatnim kolekcijama.
Umrla je u Beogradu 14. januara 1989. godine.
Slikarska grupa „Desetoro“ je zajednički izlagala 1940. godine u Beogradu i Zagrebu. Grupu su sačinjavali: Danica Antić, Borivoj Grujić, Nikola Graovac, Dušan Vlajić, Milivoj Nikolajević, Jurica Ribar, Ljubica Sokić, Stojan Trumić, Aleksa Čelebonović i Bogdan Šuput.[1] Iako po svom sastavu heterogena, grupa se sastojala od 2 žene i 8 muškaraca, bilo je tu akademskih slikara, intelektualaca sa fakultetskim obrazovanjem, ali i slikara po vokaciji, pripadali su raznim društvenim slojevima od radništva do buržoazije. Zajedničko ovoj grupi je bilo to što su svi bili slikari i đaci Jovana Bijelića. Neki od ovih umetnika su stradali u Drugom svetskom ratu, a oni koji su preživeli bili su značajni likovni stvaraoci u posleratnom periodu.
Đurđe Teodorović
Đurđe Teodorović (1907-1986)
Oslobođenje
ulje i tempera na kartonu
36x100cm
I Publikovana i izlagana: “Socijalna umetnost i socijalistički realizam, Dom Vojske Srbije, Beograd, 2015. “
II Publikovana i izlagana:“ Borbeni realizam i socijalistički realizam, Galerija Rajka Mamuzića, Novi sad, 2013-14.“
Đ
Đ
Živko Đak (1942)
Pavel Đurković (1772—1830)
Uroš Đurić (1964)
Mihailo Đoković-Tikalo (1941)
Đorđe Popović
Đorđe Popović (1909-1962)
Portret muškarca
81 x 65cm
oko 1950.
O autoru:
Đorđe Popović je rođen u Beogradu 1909. godine. Osnovnu školu je završio u Francuskoj a gimnaziju i Pravni fakultet u Beogradu. Slikarstvo je učio u slikarskoj školi Jovana Bijelića u periodu od 1928—1930. godine, a umetničkom kritikom je počeo da se bavi 1934. godine. Kritike je objavljivao u novinama „Pravda“, „Republika“ i Borba. Pre rata je kao i njegov drug iz Bijelićeve škole Peđa Milosavljević službovao u diplomatskoj službi a posle rata je bio savetnik u Komisiji za kulturne veze sa inostranstvom.
Cile Marinković
Milan Cile Marinković (1947-)
Kupačice
Ulje na platnu
70x55cm
2015.
Jovan BIjelić
Jovan Bijelić (1886—1964)
Motiv iz Beograda
Akvarel na papiru
28x42cm
oko 1940.
Svi bitni elementi stila izvedenog iz duha poetskog realizma prožetog ekspresionizmom, arabeska sigurnog i gipkog crteža, odmereni koloristički skladovi, građenje prostora, obrađen motiv, kompoziciono rešenje i ostvarena atmosfera upućuju na zaključak da je ovaj rad nastao oko 1940. godine.
Jovan Bijelić (zaselak Revenik kod sela Kolunić kod Bosanskog Petrovca, 30.06.1884 — Beograd , 12.03.1964)
Jovan Bijelić, slikar, scenograf, likovni pedagog, jedan od najznačajnijih likovnih stvaralaca u srpskoj umetnosti između dva svetska rata.
Učio je slikarstvo kod Jana Karela Janevskog u Sarajevu (1906—1908), zatim studirao (1908—1913) na Akademiji u Krakovu (klase Teodora Aksentoviča, Leona Vičulkovskog i Juzefa Pankijeviča). Pohađao je časove na Akademiji Grand Šomijer u Parizu (zima 1912/1913. i leto 1914). Kao državljanin Austro-Ugarske monarhije, izbegao je mobilizaciju odlaskom na usavršavanje kod Vlaha Bukovca na Akademiji u Pragu (1915).
Bio je nastavnik crtanja u Bihaću (1915—1919), potom scenograf u Narodnom pozorištu u Beogradu. Vodio je slikarsku školu u svom ateljeu, kroz koju su prošli Danica Antić, Pavle Vasić, Dušan Vlajić, Nikola Graovac, Miomir Denić, Peđa Milosavljević, Đorđe Popović, Jurica Ribar, Aleksa Čelebonović i drugi, ali nikada nije zapostavio sopstveno stvaralaštvo.
Po popisu u monografiji, za sobom je ostavio devetsto osamdeset jednu sliku (ulje, tempera), sto tri akvarela, pedeset dva pastela, šesto sedamdeset šest crteža (olovka, ugljen, tuš), devetnaest ilustracija za knjige i devedeset četiri pozorišne inscenacije. Pokazalo se da je njegova zaostavština obimnija i da cifre treba uvećati. Sa Veljkom Stanojevićem, uz manju pomoć Dragomira Glišića, Miloša Golubovića i Dragoljuba Pavlovića, izveo je trideset istorijskih kompozicija i portreta članova dinastije Karađorđević u Domu kraljevske garde (1926). Pomalo se bavio književnošću i prevodilaštvom.
Studijski je boravio Berlinu, Drezdenu i Pragu (maj — avgust 1920), kasnije u Italiji i Francuskoj. Jedan je od osnivača i pripadnik umetničkih grupa (Grupa umetnika, Oblik, Slobodni i Nezavisni). Učestvovao je na značajnim zajedničkim izložbama jugoslovenskih umetnika od 1912. i izlagao samostalno od 1919, kod nas i u inostranstvu.
Njegova dela čuvaju i izlažu Narodni muzej, Muzej savremene umetnosti u Beogradu, Spomen-zbirka Pavla Beljanskog u Novom Sadu i ostale muzejsko-galerijske ustanove Srbije, a nalaze se i u privatnim kolekcijama.
Dobio je više značajnih nagrada i priznanja, između ostalih Nagradu Gece Kona (1936), počasnu diplomu na Svetskoj izložbi u Parizu (1937), Orden zasluga za narod I reda (1956), Oktobarsku nagradu Beograda (1957), Nagradu Bihaća (1959) i Sedmojulsku nagradu Srbije za životno delo (1960). Za člana Srpske akademije nauka i umetnosti izabran je 1963. godine.
Danica Antić
Danica Antić (1916—1989)
Prelja
ulje na kartonu
100 x 70cm
1947.
Svi elementi stila izvedenog iz duga poetskog realizma prožetog vrlo umerenim ekspresionizmom, tačan crtež, živ rad četkicom, koloristički skladovi, pikturalna zasićenost, način modelovanja i materijalizacije, obrađen motiv i uspešno sugerisan lik i karakter portretisane upućuje na zaključak da je ovaj rad nastao oko 1947. godine.